วันแม่ของฉัน

วันแม่ปีนี้  เป็นวันอังคารที่ 12 สิงหาคม พ.ศ.2557้่้่้่้ เป็นวันที่มีความหมายสำหรับหนูมาก เพราะวันนี้เป็นวันที่ลูกๆทุกคนระลึกถึงพระคุณของ  แม่ที่สามารถเลี้ยงเรามาตั้งแต่อยูในท้องเป็นระยะเวลา  9 เดือน ที่แม่หนูต้องทำงานด้วยอุ้มท้องไปด้วย เป็นความยากลำบากแม่หนูทำงานจนกระทั่งหนูคลอดออกมา แม่หนูเล่าว่าหนูต้องคลอดก่อนกำหนดและต้องผ่าออก เพราะหนูโดนรกพันคอตั้งแต่อยูในท้องแม่ตั้งแต่แม่ท้องได้5 -6 เดือนตอนนั้นแม่บอกว่าหนูเริ่มไม่ดิ้นแล้วตอนนั้นแม่ก็ไม่คิดอะไรเพราะว่าแม่คิดว่าเป็นเพราะแม่ทำงานจหนักจึงมีผลทำให้ลูกไม่ดิ้น จนกระทั่งถึงกำหนดคลอดหนูออกมาแม่บอกว่าทรมานมากอาการเจ็บท้องไม่เหมือนของพี่ชายหนู  แม่นั่งรอหมอทำคลอดจนทนไม่ไหวต้องเดินไปเรียกหมอให้มาทำคลอด หมอบอกกับแม่ว่าแม่ต้องทำใจกับลูกคนนี้เพราะว่ามีอาการผิดปกติมากตั้งแต่อยู่ในท้องตอนที่หมอจัดการผ่านั้นหมอได้บร๊อกหลังแม่เกิดอาการชา หมอบอกว่าไม่แม่ก็ลูกต้องเสียชีวิตไปแม่บอกว่าตอนนั้นใจสั่นมากผลสุดท้ายหนูก็กลอดออกมาร่างกายของหนูผอมมากแม่หมอว่าอาการรอดแค่  50 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นหมอจึงไม่ทำหมันให้แม่ เพราะกลัวว่าหนูจะไม่รอดและแม่ไม่สามรถได้อีก และแม่ก็บอกหนูอีกว่า หนูเป็นคนที่ ทำให้พ่อจับธูปจับเทียนได้  พอขณะที่หนูคลอดออกมานั้นหมอได้บอกว่าหนูมีอาการรอดแค่  50  เปอร์เซนต์ พ่อได้ไปขอพรทุกที่เพื่อให้หนูรอดออกมาสุดท้ายหนูได้รอดมามีอาการปกติแบบทุกวันนี้ แม่หนูได้ฉีดยาคุมกำเนิดประมาณ 14 กว่าปีแล้วผลข้างเคียงคือแม่ได้มีอาการอ้วนเพราะเกิดจากยาคุม ทำให้แม่หนูเดินไม่ค่อยถนัด  และเป็นข้อเข่าเสื่อมบ่อยมาก แม่หนูได้เป็นคนให้ให้ทุกอย่าง ให้แม้กระทั่งชีวิตที่หนูได้เกิดมาได้เรียน  ได้พบปะผู้คน และได้ผเชิญกับโลกภายนอกมากมาย  แม่ได้สอนสิ่งที่หนูไม่เคยรู้ แม่บอกว่าถึงแม้แม่จะไม่ได้เรียนสูงเหมือนพ่อแต่แม่ก็สามารถสอนเรื่องราวต่างรอบตัวเราที่หนูไม่รู้มากมาย หนูสงสารแม่เวลาที่หนูเห็นพ่อใส่อารมย์กับแม่ทั้งๆที่แม่ไม่ผิดอยากจะบอกว่ารักแม่ที่สุดเลยค่ะ